Η αποστείρωση (ή η αποστείρωση) στη μικροβιολογία είναι ένας όρος που αναφέρεται σε οποιαδήποτε διαδικασία που εξαλείφει (αφαιρεί) ή σκοτώνει όλες τις μορφές μικροβιακής ζωής, συμπεριλαμβανομένων των μεταδοτικών παραγόντων (όπως μύκητες, βακτήρια, ιούς, μορφές σπορίων κ.λπ.) που υπάρχουν σε μια επιφάνεια, που περιέχεται σε ένα υγρό, σε φάρμακο ή σε μια ένωση όπως βιολογικά μέσα καλλιέργειας. Η αποστείρωση μπορεί να επιτευχθεί με την εφαρμογή των κατάλληλων συνδυασμών θερμότητας, χημικών, ακτινοβολίας, υψηλής πίεσης και διήθησης.

​

Γενικά, τα χειρουργικά εργαλεία και τα φάρμακα που εισέρχονται σε ένα ήδη άσηπτο μέρος του σώματος (όπως η κυκλοφορία του αίματος ή διεισδύουν στο δέρμα) πρέπει να αποστειρώνονται σε υψηλό επίπεδο διασφάλισης στειρότητας ή SAL. Παραδείγματα τέτοιων οργάνων περιλαμβάνουν νυστέρια, υποδερμικές βελόνες και τεχνητούς βηματοδότες. Αυτό είναι επίσης απαραίτητο για την παρασκευή παρεντερικών φαρμακευτικών προϊόντων.

Η στείρωση ως ορισμός τερματίζει όλη τη ζωή. ενώ η απολύμανση και η απολύμανση τερματίζονται επιλεκτικά και μερικώς. Τόσο η απολύμανση όσο και η απολύμανση μειώνουν τον αριθμό των στοχευόμενων παθογόνων οργανισμών σε αυτά που θεωρούνται «αποδεκτά» - επίπεδα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας εύλογα υγιής, άθικτος οργανισμός. Ένα παράδειγμα αυτής της κατηγορίας διαδικασίας είναι η Παστερίωση.

​

Μεταξύ των μεθόδων αποστείρωσης έχουμε:
- Θερμική αποστείρωση
- Χημική αποστείρωση
- Αποστείρωση με ακτινοβολία
- Αποστειρωμένη διήθηση